Rada

Dzisiaj doradzę

Trzymającym władzę.

Najpierw przypomnę, że siły drzemiące w was

Także konsumuje czas.

Toteż rzadko się zdarza by każdy były chwat

Pozostawił, po sobie zjadliwy dla reszty ślad

Jeśli nie chcecie, by wasze groby pokrył las

Musicie prześcignąć czas

Nie pozwolić mu skonsumować swoich sił

Być może wtedy wasz ślad będzie wiecznie żył

Nie porośnie drzewami

Lecz spiżowymi pomnikami.  

Żeby Polska

 

Żeby Polska była Polską

Trzeba Ją otoczyć większą troską.

Jak się troszczyć, by Ona

Nabrała wigoru i była zadowolona?

Wydaje mi się, że wprzódy

Musielibyśmy wyzbyć się obłudy.

Całym sercem pokochać szczerze

I z uczciwością zawrzeć przymierze.

Zaraz potem nabrać ochoty

Do dobrej roboty

Koniecznie zakasać rękawy i poły

I wymłócić wszystko ze stodoły

Koniecznie z pól wydrzeć chwasty

A przede wszystkim oset kolczasty

Potem ziarno świeżo omłócone

Niech zostanie w ziemię wrzucone.

Te operacje musimy powtarzać, co roku

Przez wiele kolejnych lat

Aż z każdego ziarna wyrośnie chwat

Co zaatakuje każdego

Ze złem współpracującego.

I każdemu, za wzór posłuży

Byśmy mieli chwatów zasób duży.

– Wtedy Polska będzie Polską.

A jeśli zechcemy, by na długie wieki Nią pozostała

Potrzeba jeszcze by Polacy

Nie uważali, za zło konieczne swej pracy.